Իսկական ընկերը նա է , ով...

Այս կյանքում իրական ընկերներ շատ քիչ են լինում ,բայց այնուամենայնիվ լինում են:Իրոք մեր կյանքը գորշ ու անիմաստ կլիներ առանց ընկերների :Ես շատ ուրախ եմ, որ կյանքը ինձ հնարավորություն է տվել ունենալ իրական ընկերներ:Եվ այսպես ուզում եմ ձեզ ներկայացնել ,թե ինչպիսին պետք է լինի իրական ընկերը:

Իրական ընկերը նա է ,ով ...

ՏԱՇԱԾ ՔԱՐԸ ԳԵՏՆԻՆ ՉԻ ՄՆԱ

օ~ Աստված իմ,ինչու՞ են բոլորն  այսքան վատատես :Ինչու՞ են բոլորը մտածում ,որ Հայաստանում գիտելիքը չի գնահատվում: Ու ինչու՞ չեն մտածում ,որ ամեն ինչ լավ է լինելու: Ես չեմ հասկանում, ձեզ դու՞ր է գալիս այս վախեցած ու թաքնված վիճակը:Ու  ինչքա՞ն եք թաքնված մնալու:Ինչի՞ն եք սպասում:Միգուցե մտածում եք ,որ մի օր ձեր երազանքները կգան ու կասեն '' բարև,ես եկա" ու երևի դու ել կասես ''վա~յ ,էս ուր էիր չկայիր, ներս արի, համեցիր'' :) Չէ, ասեմ ,որ հաստատ այդպես չի լինելու:Եթե մինչև այսօր նստած դրան էիր սպասում ,ուրեմն հույսդ կտրիր: Եթե դու չվազես քո երազանքի հետևից,այն  հաստատ իր ոտքով չի գա քեզ մոտ :Ու՞մ  եք սպասում:Ինչու՞ ոչ մի բան չէք անում:Ե՞րբ էք հասկանալու ,որ կյանքը չի սկսվում ու ավարտվում մի հատ պատ գրկելով ու էտ պատի մոտ  օդնոկլասնիկի համար ապուշ նկարներ անելով,ամեն օր մի նոր շոր հագնելով ու քեզ ցույց տալով:

իմ խենթ երազանքը

Ես ապրում եմ մի քաղաքում ,ուր ամեն  օր անձրևը այցելում է ինձ ,ուր ես միակ մարդը չեմ ,որ չեմ բողոքում անձրևից,այստեղ ամեն ինչ մաքուր է, անկեղծ ,առանց ստերի ու դավաճանությունների:Այստեղ ես ազատ եմ,հանգիստ,հեռախոսս չի զանգում,ինձ ոչ-ոք չի խանգարում:Ես մի ընկեր ունեմ,դա անձրևն է:

 Մի գիշեր ,երբ  ուժեղ անձրև էր գալիս , դուրս եկա ու սկսեցի  քայլել   անձրևի տակ  :Քայլում էի ու մտածում ,մտածում իմ կյանքի մասին,իմ երազանքների:Ամբողջովին թրջվել էի , զգում էի անձրևի ամեն մի  կաթիլը ,ես մենակ էի ' անձրևի հետ:Դրսում այնքան լուռ էր , միայն անձրևի ձայնն էի լսում ,բոլորը տանը տաքուկ անկողնում քնած էին,իսկ ես դրսում էի,մենակ:Այնքան գեղեցիկ էր աշխարհը առանց մարդկանց:

Բավական է ուրիշներին օգնելով վնասենք մեզ, միևնույն է նրանք դա չեն հասկանա

Ինչու՞ ենք մենք հաճախ  ուրիշներին օգնելով  վնասում ինքներս մեզ:Ես երկար եմ մտածել այս հարցի շուրջ և այդպես ել պատասխանը չեմ գտել:Ամեն ինչ անում ենք ուրիշների համար,անցնում ենք մեր սկզբունքների վրայով,անտեսում ենք մեր ցանկությունները , միայն թե օգնենք ինչ-որ մեկին:Մեկ ել հանկարծ գալիս է մի օր, երբ այդ մարդը' որին  այդքան օգնել ենք մեզ  մի անսպասելի  հարված է հասցնում, և մեզ երկար ժամանակ է պահանջվում ուշքի գալու համար:Եվ հասկանում ենք, որ մեր  արածները իզուր է անցել, և այդ մարդը չի էլ գիտակցում ինչքան բան ենք արել նրա համար:Բայց իրականում նա մեղավոր չէ:Մեղավորը մենք ենք ,որ մեզ Մայր Թերեզայի տեղը դրած աջ ու ձախ օգնություն ենք բաժանում ,չգիտակցելով որ մենք ինքներս օգնության կարիք ունենք:Միայն այդ ժամանակ ենք հասկանում ,թե ուրիշներին օգնելու ընթացքում ինչքան անդառնալի վնասներ ենք պատճառել մեզ:Իսկ այդ մարդը անգամ չի էլ հիշում  մեր մասին:Իսկ հիմա, երբ մեզ է օգնել պետք, կարո՞ղ ենք գտնել նրան;Իհարկե ոչ:Նա զբաղված է,վատ է զգում իրեն,կամ էլ խնդիրներ ունի:

Սեր, սեր ու էլի սեր...

Վերնագիրը կարդալով դուք  երևի մտածում եք ,որ այստեղ տեսնելու եք գեղեցիկ սիրո նկարագրություն և էլի այնպիսի սրտաճմլիկ բառեր, որոնք կարող ենք կարդալ գրեթե ամենուր:Բայց ստիպված եմ հիասթափեցնել ձեզ, որովհետև ես չեմ պատրաստվում նկարագրել սերը, և  ասել սիրո մասին ծեծված խոսքեր:Այսօր ես ուզում եմ խոսել  հարգանքի մասին , որը մարդ պետք է տածի սիրո և սիրած էակի նկատմամբ:Այն հարգանքի որի մասին շատերը գաղափար չունեն:

Ժպտա կյանքին և կյանքը կժպտա քեզ

ծիծաղն արև է , նա վտարում է ձմեռը մարդու դեմքից :Վիկտոր Հյուգո

Ողջույն:Ես այսօր եկել եմ քեզ խնդրելու որ ժպտաս:Փոխիր դեմքիդ այդ տխուր արտահայտությունը:Տես արևը ինչ գեղեցիկ է այսօր:Նա ժպտում է քեզ ու սպասում է, որ դու էլ նրան ժպտաս:Իսկ դու նրա վրա ուշադրություն չես էլ դարձնում:Հապա քեզ հայելու մեջ նայիր:Տեսնում ես ինչ գեղեցիկ ես?Բայց էլի չես ժպտում :Ինչու?Ինչ է պատահել?Եթե ոչինչ ապա ինչու չես ժպտում?Ահա քո դեմքին մի փոքրիկ ժպիտ եմ տեսնում :Ապրես:Այսպես դու շատ գեղեցիկ ես :Այլևս չտխրես,լավ?Կյանքը այնքան գեղեցիկ է երբ ժպտում ես : Ամեն ինչ լավ է:Քո գործերը ստացվում են:Տես հիմա երբ ժպտում ես արևը սկսեց ավելի շատ փայլել:Մի պահ մոռացիր քո բոլոր հոգսերի մասին:Զանգիր ընկերուհուդ :ՄԻասին դուրս եկեք զբոսնելու:Չէ որ սա քո օրն է?ԻՆչու ես տանը համակարգչի առաջ նստած??Չէ որ բոլորը քեզ շատ են սիրում ու ուզում են քեզ հետ ավելի շատ ժամանակ անցկացնել:Իսկ դու այստեղ նստած, ինչ որ հիմարությամբ ես զբաղված:Մայրդ անդադար կանչում է քեզ հաց ուտելու,իսկ դու անընդհատ կոպտում ես նրան:ԽԵղճ կին:Նա քո մասին է մտածում :Բայց դու նրա վրա ուշադրություն էլ չես դարձնում:ՏԵս ինչ գեղեցիկ սենյակ ունես:Տես քո մանկության խաղալիքն է:Այն դրված է պահարանի վրա ,փոշոտված:Նա քեզ է նայում ու խնդրում է ,որ դու սրբես նրա վրայի փոշին: