Ինչու՞ ենք մենք հաճախ ուրիշներին օգնելով վնասում ինքներս մեզ:Ես երկար եմ մտածել այս հարցի շուրջ և այդպես ել պատասխանը չեմ գտել:Ամեն ինչ անում ենք ուրիշների համար,անցնում ենք մեր սկզբունքների վրայով,անտեսում ենք մեր ցանկությունները , միայն թե օգնենք ինչ-որ մեկին:Մեկ ել հանկարծ գալիս է մի օր, երբ այդ մարդը' որին այդքան օգնել ենք մեզ մի անսպասելի հարված է հասցնում, և մեզ երկար ժամանակ է պահանջվում ուշքի գալու համար:Եվ հասկանում ենք, որ մեր արածները իզուր է անցել, և այդ մարդը չի էլ գիտակցում ինչքան բան ենք արել նրա համար:Բայց իրականում նա մեղավոր չէ:Մեղավորը մենք ենք ,որ մեզ Մայր Թերեզայի տեղը դրած աջ ու ձախ օգնություն ենք բաժանում ,չգիտակցելով որ մենք ինքներս օգնության կարիք ունենք:Միայն այդ ժամանակ ենք հասկանում ,թե ուրիշներին օգնելու ընթացքում ինչքան անդառնալի վնասներ ենք պատճառել մեզ:Իսկ այդ մարդը անգամ չի էլ հիշում մեր մասին:Իսկ հիմա, երբ մեզ է օգնել պետք, կարո՞ղ ենք գտնել նրան;Իհարկե ոչ:Նա զբաղված է,վատ է զգում իրեն,կամ էլ խնդիրներ ունի:
Բայց խնդրում եմ, եկեք չխաբենք ինքներս մեզ:Նա ոչ' զբաղված է, ոչ' էլ խնդիրներ ունի:Նա պարզապես մեզ նման հիմար չէ ,որ իր ժամանակը ծախսի օտար ինչ-որ մեկի համար :Նա հիմա լավ է ու էլ մեր կարիքը չունի :Բայց հենց նորից մեր կարիքը ունենա նա էլ զբաղված չի լինի ու անմիջապես մեզ մոտ կվազի,իսկ մենք իհարկե հիմարի պես նորից կօգնենք նրան:Ու էլի մեզ կզգանք հիմարի դերում:Ու ինչքա՞ն կարող է այսպես շարունակվել:Ինչու՞ մենք էլ չենք կարող նրա նման լինել:Ինչու՞ մենք էլ չենք կարող մեր մասին մտածել:Ե՞րբ ենք վերջապես հասկանալու, որ ամեն մարդ ինքն է իր միակ ու լավագույն ընկերը: :Բավական է ինչքան շահագործեցին մեզ:Հիմա եկել է ժամանակը գնահատելու ու օգնելու ինքներս մեզ:Ու բավական է մեղադրենք ուրիշներին մեզ դավաճանելու մեջ,որովհետև իրականում նրանք մեզ չեն դավաճանել:Նրանք արել են այն ,ինչ կաներ յուրաքանչյուր խելացի մարդ:Խնդիրը մեր մեջ է,որ չենք կարողանում ճիշտ մտածել :Դրա համար ավելի լավ է դուրս գալ այսքան տարածված Մայր Թերեզայի կերպարից ու ամեն անարժան մարդու օգնելով չվնասել ինքներս մեզ:
Բայց խնդրում եմ, եկեք չխաբենք ինքներս մեզ:Նա ոչ' զբաղված է, ոչ' էլ խնդիրներ ունի:Նա պարզապես մեզ նման հիմար չէ ,որ իր ժամանակը ծախսի օտար ինչ-որ մեկի համար :Նա հիմա լավ է ու էլ մեր կարիքը չունի :Բայց հենց նորից մեր կարիքը ունենա նա էլ զբաղված չի լինի ու անմիջապես մեզ մոտ կվազի,իսկ մենք իհարկե հիմարի պես նորից կօգնենք նրան:Ու էլի մեզ կզգանք հիմարի դերում:Ու ինչքա՞ն կարող է այսպես շարունակվել:Ինչու՞ մենք էլ չենք կարող նրա նման լինել:Ինչու՞ մենք էլ չենք կարող մեր մասին մտածել:Ե՞րբ ենք վերջապես հասկանալու, որ ամեն մարդ ինքն է իր միակ ու լավագույն ընկերը: :Բավական է ինչքան շահագործեցին մեզ:Հիմա եկել է ժամանակը գնահատելու ու օգնելու ինքներս մեզ:Ու բավական է մեղադրենք ուրիշներին մեզ դավաճանելու մեջ,որովհետև իրականում նրանք մեզ չեն դավաճանել:Նրանք արել են այն ,ինչ կաներ յուրաքանչյուր խելացի մարդ:Խնդիրը մեր մեջ է,որ չենք կարողանում ճիշտ մտածել :Դրա համար ավելի լավ է դուրս գալ այսքան տարածված Մայր Թերեզայի կերպարից ու ամեն անարժան մարդու օգնելով չվնասել ինքներս մեզ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий